به یکی از روش هایی که از آن به منظور بهسازی خاک استفاده می شود، میخ کوبی یا نیلینگ گفته می شود. این روش از جمله روش های کاربردی در طی این سال ها شناخته شده و استفاده از آن افزایش چشمگیری داشته است.
به گزارش اخبار ساختمان، در روش نیلینگ یک مقطع مسلح پایدار ایجاد می شود که توانایی نگهداری خاک در پشت خود را دارند. هدف از اجرای روش نیلینگ تسلیح خاک موجود با استفاده از نصب میلگردهای فولادی در فواصل نزدیک به هم در مکان های شیب دار و یا مکان هایی که گودبرداری به شکل قائم صورت می گیرد، می باشد.
اجرای نیلینگ
اجرای نیلینگ به ترتیب شامل مراحل زیر می باشد:
مرحله اول
در مرحله اول با توجه به قدرت و توانایی خاک، خاکبرداری به عمق یک الی دو متر انجام می شود. علاوه بر عمق کار باید به عرض آن نیز توجه شود. انجام این کار در جهت نصب تجهیزات لازم برای حفاری صورت می گیرد.
مرحله دوم
در مرحله بعد، حفره هایی برای نصب و قرار دادن میخ ها ایجاد می شود. میخ هایی که به این منظور مورد استفاده قرار می گیرند، شامل میخ های توپر و توخالی هستند، که البته استفاده از مدل توپر نسبت به مدل توخالی بسیار رایج می باشد. در جهت ایجاد استحکام کافی میخ ها به وسیله دوغاب از قطعاتی در فاصله بین دو میخ و دیواره داخلی سوراخ ها استفاده می شود.
در حین عملیات نصب میخ ها، لوله های تزریق به داخل سوراخ ها هدایت می شود. آن چه که در این مرحله حائز اهمیت می باشد، جلوگیری از خوردگی میلگردها می باشد. برای جلوگیری از خوردگی میلگردها از پوشش های موج دار پلاستیکی استفاده می شود. پس از انجام این کار سوراخ ها با استفاده از ملات پر می شوند. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه شود، در قسمت هایی که عملیات نیلینگ در آن جا انجام می شود، بهتر است از نوارهای زهکشی ژئوکمپزیت استفاده شود. باید توجه داشت این نوارها تا انتهای دیواره ادامه یابند.
مرحله سوم
در مرحله سوم عملیات نصب میخ ها و دوغاب ریزی انجام می شود. در این مرحله باید حفاری پوسته موقت مهاربندی خاک را انجام داد. یکی از مرسوم ترین انواع این پوسته ها، یک لایه مسلح کننده سبک به همراه لایه شاتکریت به ضخامت ۱۰۰ میلی متر می باشد. این لایه مسلح کننده شامل شبکه ای از سیم های جوش داده شده می باشد. این لایه در میانه شاتکریت اجرا می شود. پس از مهاربندی خاک، صفحات باربری بر روی میخ های بیرون زده از سوراخ ها قرار می گیرد و میخ ها با فشار ملایم به لایه تازه بتن ریزی شده پرس می شود. پس از پرس میخ ها، مهره های شش وجهی و واشرها بر روی سر میخ ها محکم می شوند.
مرحله چهارم
در این مرحله، سطح خاکبرداری شده باید تراز شود. برای انجام این کار، همگام های اول تا چهارم برای پایداری خاکریز اجرا می شود.
مرحله پنجم
در مرحله آخر، نوبت به اجرای یک لایه پوسته دائمی اجرا می رسد. این پوسته نمای نهایی را تشکیل می دهد. این پوسته نهایی می تواند شامل بتن درجای مسلح، شاتکریت مسلح و پنل های بتنی پیش ساخته باشد.
مزایای استفاده از روش نیلینگ
استفاده از روش نیلینگ در جهت بهسازی خاک مزایایی به همراه دارد که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* استفاده از روش نیلینگ نسبت به روش های دیگر هزینه کم تری در بر دارد.
* روش نیلینگ امکان هم زمانی عملیات خاکبرداری و پایدار سازی را فراهم می کند.
* در صورت استفاده از این روش، امکان اصلاح طرح در زمان اجرا وجود خواهد داشت.
* استفاده از این روش تغییر شکل کم دیوار را به همراه دارد. از این رو می توان از آن در مجاورت سازه هایی که نسبت به نشست حساس هستند نیز استفاده کرد.
* روش نیلینگ قابلیت حمل تجهیزات در فضای کم را فراهم می کند.
* استفاده از این روش حداقل دست خوردگی در خاک را به همراه دارد.
* روش نیلینگ باعث افزایش ظرفیت باربری می شود.
* پایداری شیب ها و شیروانی ها به واسطه اجرای روش نیلینگ امکان پذیر می باشد.
* استفاده از این روش، تامین پایداری بدون ایجاد مزاحمت برای مراحل بعدی عملیات عمرانی را به همراه دارد.
* از آن جایی که در این روش روی خاک ترانشه سطح بتنی ایجاد می شود، از هوازدگی و ریزش های موضعی جلوگیری به عمل می آید.
معایب نیلینگ
در کنار مزایایی که از در بالا به آن ها اشاره شد، استفاده از این روش معایبی نیز به همره دارد که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* هزینه تجهیز و اتمام عملیات کارگاهی، در مواردی که گودبرداری با حجم کم صورت پذیرد، چندان مقرون به صرفه نمی باشد.
* انجام این کار نیاز به تجهیزات ویژه حفاری و نیروی کار متخصص دارد.
* روش نیلینگ آلودگی صوتی بالایی ایجاد می کند. از این رو برای انجام این کار به رضایت همسایه ها برای انجام این کار نیاز می باشد.
ساختمانچی
آنجلو سرامیکا