ضخامت دیوار کناف بسته به مدل آن تنوع گوناگونی دارد. دیوارهای کناف به 2 دسته اصلی دیوارهای پوششی و دیوارهای جداکننده تقسیم می شود که هر کدام از آن ها مدل های متنوعی دارند. اما در مجموع میتوان گفت دیوارهای کناف به استثنا دیوار جدا کننده تاسیساتی (W16) که ضخامت آن بر اساس حجم تاسیسات داخلی دیوار برآورد می گردد مابقی دیوار های پوششی و جداکننده از ضخامت 5/2 سانت در دیوار های پوششی بدون زیرسازی (نصب با چسب پرلفیکس) شروع و تا ضخامت 25 سانتی متر در دیوارهای جداکننده W115 تقسیم می شوند.
دیوار کناف در واقع یک نوع از ساختار خشک (Drywall) است که از اسراکچر (زیرسازی با چوب یا پروفیل گالوانیزه سبک) و صفحات روکش دار گچی (پنل) تشکیل شده است. این سیستم جایگزین مناسبی برای دیوارهای سنتی است که با ملات گچ و سیمان و … ساخته می شوند. اجرای سریع، دقت بسیار بالا در تراز و شاقول بودن دیوار، وزن سبک و امکان تغییرات آسان در طراحی باعث شده است که دیوار کناف به عنوان یک راهکار محبوب در ساختمان سازی مدرن شناخته شود.
در این ساختار، پنل های گچی بر روی یک زیرسازی فلزی که به دیوار زمینه متصل است، پیچ می شوند . وجود فاصله آزاد میان صفحات و دیوار زمینه، فضای تاسیساتی مناسبی جهت نصب لایه عایق و عبور تاسیسات الکتریکی و مکانیکی، آن هم بدون نیاز به شیار زنی ایجاد می نماید. ضخامت این دیوار از 5/6 سانتیمتر تا 5/12 سانتیمتر قابل اجرا باشند.
در واقع W111 ساختار پایه دیوار های جدا کننده کناف می باشد. ساختار این دیوار شامل یک ردیف سازه و یک لایه پنل در هر طرف می باشد. استفاده از حداقل مصالح ممکن نسبت اجرای دیوار، سطح اشتغال بسیار کم و سادگی اجرا از ویژگی های این نوع دیوار می باشد. این نوع دیوار تقسیمات داخلی واحد های مسکونی و اداری با سرعت اجرایی بالا و حداقل مصالح و هزینه استفاده می گردد. ضخامت این دیوار ها از 5/7 سانت تا 5/12 سانت قابل اجرا می باشد.
یک دیوار جدا کننده با قابلیت های فنی فراوان که شامل یک ردیف سازه و دو لایه پنل در هر طرف خود می باشد. این دیوار دارای مقاومت مکانیکی بالا وسطح اشتغال کم است. دیوار w112 در محل هایی که ارتفاع بلند مد نظر باشد و یا در محل هایی که در معرض ضربه و یا تحت بارگذاری سنگ، کاشی، کابینت و … هستند، به کار می رود. علاوه بر مقاومت مکانیکی بالا، این ساختار دارای عایق صوتی بالا و عملکرد مناسب در برابر حریق می باشد ضخامت این دیوار از 10 سانت تا 15 سانت قابل اجرا می باشد
ضخامت دیوار کناف به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
با توجه به این عوامل، ضخامت نهایی دیوار کناف میتواند متفاوت باشد و معمولاً در محدودهای از ۷ سانتیمتر تا ۱۲ سانتیمتر متغیر است.
جدیدترین طرحهای اجرای دیوار کناف را در اینجا مشاهده کنید.
پروفیلهای فلزی کناف معمولاً با عرضهای مختلف تولید میشوند که متداولترین آنها پروفیلهای ۴۷ میلیمتری (حدود ۵ سانتیمتر) و ۷۵ میلیمتری (حدود ۷.۵ سانتیمتر) هستند. پروفیلهای ۴۷ میلیمتری بیشتر برای دیوارهای داخلی غیر باربر و پارتیشنها به کار میروند و پروفیلهای ۷۵ میلیمتری برای دیوارهای مقاومتر و مکانهایی که نیاز به نصب تجهیزات سنگین دارند استفاده میشوند.
صفحات کناف معمولاً با ضخامت ۹ میلیمتر یا ۱۲.۵ میلیمتر تولید میشوند. بسته به نوع کاربرد، تعداد لایههای صفحات میتواند متفاوت باشد:
برای دیوارهای معمولی، هر طرف دیوار یک لایه ۱۲.۵ میلیمتری گچ برگ نصب میشود.
در مواردی که مقاومت بیشتر، عایق صوتی بهتر یا ضدحریق بودن مد نظر است، ممکن است از دو لایه گچ برگ در هر طرف استفاده شود
برای دیوارهای معمولی، هر طرف دیوار یک لایه ۱۲.۵ میلیمتری گچ برگ نصب میشود.
در مواردی که مقاومت بیشتر، عایق صوتی بهتر یا ضدحریق بودن مد نظر است، ممکن است از دو لایه گچ برگ در هر طرف استفاده شود.
برای ایجاد دیوارهای مقاوم در برابر آتش، معمولاً صفحات گچی ضد حریق (fireboard) با ضخامت ۱۵ میلیمتر استفاده میشوند و تعداد لایهها بیشتر میشود. در این حالت ضخامت دیوار به بیش از ۱۳ سانتیمتر میرسد.
دیوارهای سنتی سیمانی و آجرکاری معمولاً ضخامت بیشتری دارند، حداقل 15 سانتیمتر. کناف با ضخامت کمتر و وزن سبکتر، فضای مفید بیشتری در ساختمان ایجاد میکند و در عین حال سرعت اجرا را بالا میبرد.
انتخاب ضخامت درست دیوار کناف، نه تنها روی مقاومت و کارایی آن تاثیر دارد، بلکه در هزینه نهایی پروژه، میزان عایق بودن صوت و حرارت و فضای مفید تاثیرگذار است. ضخامت زیاد ممکن است باعث کاهش فضای داخلی شود و هزینهها را بالا ببرد، در حالی که ضخامت کم ممکن است پاسخگوی نیازهای صوتی، حرارتی یا ایمنی نباشد.