به گزارش اخبارساخته ها؛ ممکن است تابحال کلمه معماری سبز را نشنیده باشید اما احتمالا دیوارهای پوشیده شده از گیاهان و یا پشت بامهای احاطه شده توسط گلها را دیدهاید، در واقع این موارد همگی مشتق شده از معماری سبز هستند که ممکن است در وهله اول صرفاً جنبه تزیینی داشته باشند اما در پشت پرده ماجرا، تمامی این موارد در راستای دستیابی به هدف بزرگ معماری سبز یعنی حفظ انرژی و مهمتر از آن حفاظت از محیط زیست طراحی شده اند.
معماری سبز یا Architecture Green رویکردی نوین در معماری است که به دنبال توسعه پایدار مبتنی بر فرهنگی زیستگرا بوده و در سالهای اخیر به شدت مورد توجه معماران، توسعه دهندگان سیستم های شهری و حتی شهروندان قرار گرفته. هدف اصلی در معماری سبز، بازگشت به طبیعت مطابق با سلیقه و نیاز انسان مدرن است که با کمک اصول طراحی بیوفیلیک آن را محقق میکند.
معماری سبز با کنار زدن معماری خاکستری، دست خود را به سوی زمین دراز کرده تا با آن از در آشتی درآید. دیگر اینکه معماری سبز در دو بعد معماری داخلی و معماری فضای سبز یا محوطه سازی پیاده سازی میشود و برای هر دو، راهکارهای جامع و تیزبینانه در نظر دارد.
گاهی اوقات پس از آشنایی با معماری سبز، بسیاری از افراد این برداشت را پیدا میکنند که ساختمانهای طراحی شده بر اساس معماری سبز حتماً به رنگ سبز و مملو از گیاهان هستند، در صورتی که ممکن است در بسیاری از موارد در سازههای بنا شده بر اساس معماری سبز هیچگونه گیاهی به چشم نخورد! همانطور که پیشتر ذکر شد، هدف معماری سبز حفظ انرژی و حفاظت از محیط زیست در مقابل آسیب های زیانبار ناشی از ساخت وساز به سبک معماری خاکستری است، بنابراین تحقق این امر فقط از طریق گیاهان حاصل نمیشود و گسترده تر از این صحبتهاست. امروز معماران سبز با استفاده از مصالح ایمنتر و روشهای سبز بازیابی انرژی و موارد دیگر در راه تحقق این هدف قدم برمیدارند. طور کلی ساختمانهایی که بر مبنای معماری سبز و اهداف مربوط به آن ساخته میشوند، در گروه ساختمانهای سبز قرار میگیرند. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که یک ساختمان سبز ممکن است از نظر تعریف از شهری به شهر دیگر متفاوت باشد. فرهنگ، محیط زیست، آب وهوا، اقتصاد و منابع برخی از مسائلی هستند که ممکن است بر معماری سبز و در نتیجه شکلگیری ساختمانهای سبز تأثیر بگذارند.
برای بررسی مزایا و معایب معماری سبز الزم است تا عناصر درگیر در این سبک را بررسی کنیم. به عنوان مثال بام سبز (روف گاردن) یکی از پرطرفدارترین عناصر معماری سبز است که مزیت های بیشمارش را در ادامه توضیح داده ایم :
-ارزش اقتصادی بیشتر : ساختمانهای سبز احتمالا در آینده محبوبتر خواهند شد، زیرا مردم از مشکالت زیست محیطی آگاهتر میشوند و اگر میخواهیم آیندهای قابل زندگی برای نسلهای بعدی را تضمین کنیم، اکنون زمان تغییر فرا رسیده است. همچنین اگر قصد دارید روزی خانه خود را بفروشید، ساخت و ساز سبز میتواند ارزش فروش بیشتری را در آینده برای شما تضمین کند. به عنوان مثال در زمان فعلی نیز بامهای سبز در وهلۀ اول عالوه بر ظاهر زیبایی که به ساختمان میدهند، از لحاظ اقتصادی نیز سبب افزایش قیمت بنا میشوند و بدین ترتیب برای مالکان سود فوق العاده ای را حاصل میکنند.
-رونق کسب و کار: شاید در نگاه اول بام سبز یک طرح بسیار ساده و عملا بی فایده به نظر برسد، اما در نگاهی عمیقتر متوجه خواهیم شد که بامهای سبز امکان تفریح و یا ایجاد کسبوکار در بلا استفاده ترین قسمت یک ساختمان، یعنی پشت بام را ایجاد میکنند و قدرت معماری سبز را بار دیگر به رخ میکشند. امروز رستورانها و کافیشاپ های موجود در روف گاردنها طرفداران زیادی دارند و بدین ترتیب تقاضا برای ایجاد روف گاردن و فضای سبز در پشت بامها شدیداً افزایش یافته است.
کارآمد از نظر حفظ انرژی: یکی از مزیتهای مهم ساختمانهای سبز این است که میتوان آنها را از نظر انرژی بسیار کارآمد در نظر گرفت. برایکارآمد از نظر حفظ انرژی مثال همانطور که میدانید ساختمانهای قدیمی معمولا دارای عایقبندی اصولی نیستند و گرمای زیادی را از دست میدهند درحالی که ساختمانهای دوستدار محیطزیست میتوانند گرمای داخل فضای خانه را حفظ کنند زیرا به درستی عایق بندی شده اند. این بدان معناست که در چنین ساختمانی شما برای گرم کردن فضای داخلی نسبت به یک ساختمان معمولی کمتر هزینه میکنید و هزینه های گرمایشی شما در مقایسه با زندگی در یک ساختمان قدیمی بسیار کاهش مییابد
-کاهش آلودگی هوا و حفاظت از محیط زیست: ساختمانهای سبز از نظر اتلاف انرژی و گسترش آلودگی هوا نسبت به دیگر ساختمانها نقش بسیار کمرنگتری دارند. همانطور که میدانید برای تولید انرژی، مقادیر زیادی از سوختهای فسیلی استفاده میشود که به نوبه خود انتشار مقادیر قابل توجهی از آلودگی را سبب میشوند. بنابراین اگر بتوان تقاضای انرژی را از طریق تکنیکهای ساختمان سبز کاهش داد، میزان سوختهای فسیلی که باید در مقیاس جهانی مورد استفاده قرار گیرند نیز میتواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد. بنابراین ساختوساز سبز میتواند در راستای افزایش کیفیت هوا و کاهش آلودگی نقش بسزایی داشته باشد.
-کاهش انتشار گازهای گلخانهای: کاهش استفاده از سوختهای فسیلی از طریق ساختوساز سبز همچنین به معنای کاهش انتشار گازهای گلخانهای است. بدین ترتیب گرمایش جهانی میتواند تا حدی کاهش یابد و ما به عنوان بشر قرن 21ی میتوانیم اثرات نامطلوب محیطی مرتبط با تغییرات آب وهوایی را کاهش دهیم.
اگر جانب انصاف را رعایت کنیم، در کنار تمامی مزیت های فوقالعاده معماری سبز، معایبی نیز به چشم میخورد که در ادامه به ذکر چند مورد از آنها خواهیم پرداخت:
-هزینه های اولیه بالا: ساخت و ساز سبز اغلب مستلزم هزینه های اولیه ساختمانی بسیار بالایی در مقایسه با شیوه های ساخت وساز معمولی است که ممکن است مردم را از سرمایه گذاری در معماری سبز منصرف کند.
معماری سبز برای همه مکانها مناسب نیست: معماری سبز سعی میکند تا حد امکان از نور خورشید برای تولید و تامین انرژی استفاده کند بااینحال، در مناطقی که معماری سبز برای همه مکانها مناسب نیست روزهای آفتابی زیادی در طول سال ندارند، ایدههای معماری سبز ممکن است راه مناسبی نباشند. از طرفی برای تبدیل یک ساختمان معمولی به یک ساختمان سبز باید عواملی از جمله سن سازه و میزان پایداری و مقاومت آن در برابر تغییرات بررسی شود زیرا ممکن است یک ساختمان قدیمی تحمل وزن حاصل از بام سبز یا دیوار سبز را نداشته باشد.
آنجلو سرامیکا